۱۳۸۹ مهر ۱, پنجشنبه

نکته ای دستوری در مورد حرف یا میانوند " ه " و حرف یا میانوند " گ " در واژه های پارسی


نکته ای دستوری در مورد حرف یا میانوند " ه "  و حرف یا میانوند " گ " در واژه های پارسی:

با درود به خوانندگان گرامی
من در این مدت وبلاگ نویسی متوجه شدم که بعضی دوستان وبلاگ نویس در موقع نوشتن پیامهای پارسی بعضی واژه ها را دگرگون کرده و طور دیگری مینویسند که من با در نظر گرفتن آگاهی هایی که در دوره تحصیلاتم در مدرسه داشتم به آنها توضیحاتی دادم که مورد قبول آنها واقع نشد
 از جمله اینکه:
متوجه شدم واژه هایی مثل:
 آلودگی،  زندگی ، همیشگی ، زندگی ، مردگی و ... و... را در پیامشان مینویسند زنده گی ، مرده گی همیشه گی و ...
من به آنها متذکر شدم که در مدرسه مرتب آموزگارانمان میگفتند این حرف " ه "  در موقعی که حرف
 " گ " میآید باید برداشته شود ولی دوستان بیشتر پافشاری میکردند که باید گذاشته شود و این دستور زبان قدیمی غلط است که باید ما آنرا تغییر بدهیم.
 راستش من هم خیال کردم در مدرسه آموزگارانمان غلط به ما یاد داده اند ولی امروز دوشنبه 29 شهریور 89 داشتم یکی از کانالهای ماهواره ای به نام پارس را برحسب اتفاق میدیدم که در نتیجه برخورد کردم با برنامه ای از دکتر ناصر انقطاع
 ( که نمیدانم ایشان را خوانندگان چقدر میشناسند / آنها که ماهواره دارند حتما" ایشان را میشناسند / ایشان صاحب نسکهای زیادی در موارد زیر دارند ):
·                     پژوهشی در باره هفت سین
·                     جشنهای ایرانی
·                     نادر پادشاه ناکام، قهرمان بی آرام (در ۵ جلد)
·                     روزهای آوارگی (در ۲ جلد)
·                     توفان زرد
·                     شیر و خورشید نشان سه هزار ساله،
·                     بابک مردی به استواری کوه سبلان
·                     پنجاه سال تاریخ کنونی ایران
·                     امیر کبیر اخگری در تاریکی
·                     در ژرفای واژه‌ها (۲ جلد)
·                     درضمن فیلمی  فیلتر شده هم از حاجی فیروز  از دکتر ناصر انقطاع در ویکی پدیا پیدا کردم که برایتان اینجا لینکش را گذاشتم  امیدوارم بشود ازآن استفاده کرد:
·                      
·      برداشت از ویکی پدیا 
ادامه سخن:
ایشان هم مثل من اصرار داشتند ( منتها با اثباتی دستوری ) که گذاشتن این حرف " ه " بعد از آوردن حرف " گ " غلط است و اثبات هم کردند که اثبات ایشان را تماما" اینجا برای خوانندگانی که آن برنامه را ندیدند می نویسم ایشان طبق دستور و آگاهیهای دستور زبان پارسی قدیم و جدید میگفتند:
در پارسی قدیم که مربوط  به دوره هخامنشی میشود میگفتند:
زندگ ، دورگ ، مردگ ، آلودگ و ... یعنی همه این واژه ها در آخرشان یک پسوند " اگ " داشتند که بعد از حمله اعراب و آمدن پارسی نوین این " اگ "  تبدیل "  ه "  شد یعنی آلودگ شد آلوده ، زندگ شد زنده ، مردگ شد مرده و ... و ایشان همچنین ادامه سخن دادند که در زمان هخامنشی واژه ها با حرف زبر دار " اگ " به صفت تبدیل میشده  که بعد به حرف زیر " ه " تغییر کرده و بعد از حمله اعراب و درست شدن
 پارسی نوین هروقت اشخاص خواستند یک " ی " به آخر همین صفت ها اضافه کنند و آنرا به اسم تبدیل کنند در نتیجه میانوند " ه " را برداشته و دوباره میانوند یا حرف " گ " باستانی را در جای آن گذاشتند مثل زنده که برای تبدیل به اسم شدن با گذاشتن میانوند " گ " میشود زندگی و یا مرده که میشود مردگی و آلوده که میشود آلودگی و همیشه میشود همیشگی و ...
در نتیجه طبق اثبات ایشان در خطوط بالا حرف " ه " باید بعد از آمدن " گ " باستانی حذف شود
امیدوارم پیام ایشان را به خوانندگان وبلاگ و دوستان به وضوح رسانده باشم.
به امید ایرانی آزاد از دست تمامی دشمنان
پاینده و جاوید باد ارزشهای ایران
************************************
  این پیام به تاریخ آدینه ناهید شید 2 مهر ماه 2569 شاهنشاهی برابر با
2 مهر ماه 1389 خورشیدی تحمیلی تازی و تازی پرستان نوشته شد.

۴ نظر:

  1. سلام دوست خوبم
    با افتخار لینک شما را بین دوستان سبز اندیش خود قرار دادم خوشحال می شوم من را نیز بین دوستان آزاد اندیش خود قرار دهی

    پاسخحذف
  2. ايول بابا!خيلي فعالي تو...!
    چندتا خونه داري ؟ خوشه يكي...؟!
    و باز هم ايول فكر ميكردم فقط عرب ستيزي ولي انگار در زمينه ايران هم يه چيزايي مياي بعضي وقتا...
    مرسي.
    فقط بمن بگو كدوم خونه اصليه كه لينك بدم.

    پاسخحذف
  3. با درود
    نوشین این تارنمای پر محتوا حیف است که هر چند وقت یکبار از روی به کارگیری برخی واژه فیلتر شود لطفا دقت بیشتری کن
    شاد و تندرست باشی

    پاسخحذف
  4. نوشتار بسیار جالبی بود درود بر شما

    پاسخحذف